Kolory jesieni

KOLORY JESIENI

Konformizm. Społeczny dowód słuszności

Dzisiejsze przedpołudnie spędziłam, przygotowując dla Was weekendowy post. Odpisywałam też na maile osobom, z którymi zakończyłam sesje terapeutyczne, ale pozostajemy w kontakcie. Kubek gorącej kawy, otulona kocem (bo walczę z przeziębieniem), laptop i przecudowny widok za oknem. Wielokolorowy las w oddali oświetlony promieniami jesiennego słońca... Bajka... Jesień, na którą narzekamy, bo dzień krótki, plucha, ziąb, infekcje... Ale listopad ma również jasną stronę medalu. Ten widok za oknem był najlepszym tego dowodem. I wiecie co, przypomniała mi się, patrząc na ten malowniczy widok pewna historia sprzed lat...

Gdańska Starówka … i my - studentki trzeciego roku psychologii. Trochę młodsze niż dziś :), w towarzystwie naszych niezastąpionych kolegów – Jacka i Pawła.  Paweł z zabandażowaną ręką ledwie niesie pod pachą worek z trzema kilogramami ziemniaków i nagle… pakunek wysuwa mu się spod ramienia, a zawartość rozsypuje się na bruku. Tylko nasza czwórka wiedziała, że to scenka, którą próbujemy zainscenizować po to, by mieć ciekawy materiał na ćwiczenia z psychologii społecznej.

Konformizm, zjawisko społecznego dowodu słuszności, psychologia tłumu. Dlaczego ludzie zmieniają swoje zachowanie pod wpływem innych? Czy zmieniają? Chcieliśmy sprawdzić to sami.

Nie pamiętam, kto z nas wpadł na pomysł z ziemniakami, ale eksperyment, który Jacek filmował  potwierdził teorię, którą  znaliśmy z  literatury.

W momencie, gdy ziemniaki wypadły Pawłowi z ręki i on z rozpaczą w oczach rozglądał się wokół na przechodniów, ludzie mijali go obojętnie. Każdy szedł w pośpiechu w swoją stronę, nie zwracając uwagi na nieszczęśnika. I nagle… zachowanie idących Starówką zmieniło się, jak za sprawą czarodziejskiej różdżki. Niewiarygodne, ale prawdziwe. Gdy pochyliłyśmy się, aby pomóc naszemu koledze i zaczęłyśmy zbierać ziemniaki, ludzie zwolnili, zatrzymywali się i postępowali dokładnie tak jak my.

Dlaczego nasze zachowanie ulega zmianie pod wpływem innych? Tłumaczą to zasady społecznego wpływu. Skoro inni, skoro większość tak postępuje, widocznie jest to właściwe. Najsmutniejsze, gdy większość postępuje bez wrażliwości i współczucia, żeby nie powiedzieć okrutnie, a my do tego bezrefleksyjnie dołączamy.

Różne są motywy naszej zmiany zachowania pod wpływem innych ludzi. Jedni nie chcą wychodzić przed szereg i dlatego „dostrajają się” do innych. Widoczne to jest na przejściach  dla pieszych. Gdy pali się jeszcze czerwone światło, ale nie jedzie żaden samochód, wystarczy, że jedna osoba wejdzie na pasy. Inni nagle zaczynają podążać za nią. Jest to niesamowite. Przecież wszyscy widzą, że pali się światło informujące, że mamy stać. 

Inną  tendencją do zmiany zachowania jest lęk przed odrzuceniem. Szczególnie wyraźnie widać to wśród młodzieży. Rozmawiałam kiedyś z szesnastoletnią Marianną. Sympatyczna dziewczyna, ale brakowało jej poczucia własnej wartości, co powodowało, że tak jak ktoś zagrał, tak ona tańczyła. Jedni oceniliby, że była elastyczna i dopasowywała się do środowiska, ja powiedziałabym natomiast, że jej zachowanie przypominało chorągiewkę na wietrze. Gdy znalazła się wśród osób niepijących, nie piła i deklarowała niechęć do alkoholu, wśród osób palących i pijących, sięgała po jedno i po drugie.

Aby zaistniał społeczny dowód słuszności, z reguły pojawiają się dwa elementy: niepewność i wzorzec, za którym można podążać. Pierwszy jest świadectwem naszej wątpliwości (przyznajemy, że nie wiemy jak postąpić), drugi - podsuwa nam rozwiązanie.

Oglądacie program telewizyjny Milionerzy? Jednym z „kół ratunkowych”, z którego każdy uczestnik może skorzystać jest „pytanie do publiczności”. Nigdy nie potrafiłam tego zrozumieć. Przecież na widowni nie siedzą eksperci z danej dziedziny, a jednak uczestnicy liczą się ze zdaniem większości. Społeczny dowód słuszności to zasada, według której w sytuacjach niepewnych, wymagających podjęcia decyzji, ludzie postępują tak, jak większość grupy, wychodząc z założenia, że większość nie może się mylić. 

Dlaczego w dzisiejszy listopadowy dzień przypomniał mi się eksperyment dotyczący konformizmu? Otóż, doszłam do wniosku, że często nie dostrzegamy tego, co piękne wokół nas, gdyż ulegamy zbiorowemu niezadowoleniu, marudzeniu, narzekaniu. A mogłoby być inaczej. Dobrze, że jest wiele akcji, w których ta zasada społecznego dowodu słuszności powoduje „zarażanie dobrem”. Niestety często brak nam własnego zdania, krytycyzmu i dajemy się zmanipulować opinii większości, którzy nie zawsze mają rację. Mamy wtedy do czynienia z brakiem tolerancji, otwartości, ostracyzmem społecznym, ignorowaniem pewnych osób itd. Nie mówiąc już o wpływie reklam, którym często ulegamy, słysząc: „większość Polaków”, „w opinii większości”, „90% klientów poleca”. Kupujemy, bo przecież nie chcemy należeć do mniejszości. Szkoda tylko, że nie zastanawiamy się, jaka jest ta mniejszość. Być może mająca własne zdanie, a nieidąca za bezmyślnym głosem ogółu.

Gdybyśmy opierali się na właściwych wzorcach i naśladowali ludzi nastawionych optymistycznie, dostrzegających piękno, czyniących dobro, świat byłby piękniejszy nawet w chłodne, deszczowe listopadowe dni, a nam wszystkim żyłoby się lepiej.

Katarzyna Krakowska
współautorka bloga

Jeżeli chcesz znowu zacząć patrzeć na życie pozytywnie, poczuć radość, spowodować, aby przeszłość nie kierowała Tobą, żeby czuć się osobą pewną siebie, spełnioną i szczęśliwą, osobą, która ma dobre relacje z innymi, akceptuje ich i siebie - zapraszamy Cię na porady on line.  Wielu osobom pomogłyśmy, pomożemy i Tobie :)