Przepis na dobrą rozmowę?

PSYCHOLOGIA PRZY KAWIE RADZI

Przepis na dobrą rozmowę?

Każda nasza wymiana zdań - wydawałoby się na początku, że zupełnie niewinna - zawsze kończy się u nas mniejszą, czy większą kłótnią i zawsze wówczas wracam do szczególnie bolesnej dla mnie kwestii (nie chcę pisać tutaJ jakiej, dotyczy przeszłości). Mąż potem trzaska drzwiami, albo zamyka się w sypialni, albo wychodzi z domu. Wydaje mi się, że my w ogóle nie potrafimy ze sobą rozmawiać. Czy mamy jeszcze jakieś szanse? Powoli zaczynam w to wątpić.
                                                                 Bogusia

​Pani Bogusiu, cały miesiąc poświęciłyśmy komunikowaniu się, ale to temat rzeka i wydaje się, że jedynie udało nam się zasygnalizować niektóre kwestie. Na pewno jest jeszcze o czym pisać!
Pyta Pani jak rozmawiać o sprawach niezałatwionych, które przynajmniej dla jednej ze stron są czymś istotnym, wywołują ból, o których chciałaby porozmawiać, jakoś je zamknąć. Każda sytuacja jest inna, skoro nie chce Pani zdradzić szczegółów, spróbujemy przedstawić "schemat"-propozycję możliwej rozmowy. O czym należy pamiętać, aby obie strony wyszły z niej zadowolone, a nie skończyło się kłótnią, gniewem, czy przysłowiowymi „cichymi dniami”:

1. Zastanówmy się na celem, co chcemy osiągnąć? Jeśli odczuwamy gniew, to nie rozpoczynajmy wówczas rozmowy. To nigdy nie kończy się dobrze.
2. Aby taka rozmowa miała sens, a w zasadzie, aby w ogóle się odbyła potrzebna jest zgoda obu stron. Małżonkowie muszą się na nią zgodzić, być na nią gotowi. Można wcześniej uzgodnić termin, godzinę i poprosić współmałżonka o taką rozmowę. Jeśli będziemy próbować robić to „z zaskoczenia” a temat będzie trudny – efekt z pewnością nie będzie zadowalający, o ile w ogóle uda się taką rozmowę rozpocząć.
3. Przygotujmy „scenografię”. Możne warto wyjść na spacer – oczywiście przy sprzyjającej pogodzie, ale można równie dobrze zostać w domu. Stwórzmy nastrój, może niech to będzie kolacja przy świecach? Na pewno wyłączmy wszystkie sprzęty elektroniczne (telewizor, radio, telefony, itd.)
4. Zadbajmy o intymność – chcemy czuć się swobodnie i otwarcie, nie pomogą w tym świadkowie, ani świadomość, że ktoś podsłuchuje pod drzwiami).
5. Zapewnijmy sobie wystarczająco dużo czasu (łatwiej o to, gdy rozmowa będzie z góry umówiona). Ważne, żeby się nigdzie nie spieszyć, aby nie rozmawiać pod presją czasu. Spokojnie, bez pośpiechu, czy limitu czasowego. I bez stresujących spraw na głowie (np. wyjazd następnego dnia, pilna sprawa do załatwienie itd.)
6. Używajmy formy JA – wypowiedź ma wówczas charakter poziomy, czyli między dwiema równymi sobie osobami. Gdy rozpoczynamy zdania od TY – wypowiedź ma charakter pionowy: jedna osoba uważa się za bardziej wartościową od drugiej. Mówmy o swoich uczuciach, unikajmy wydawania sądów o naszym partnerze i nie stosujemy uogólnień. Najlepiej pamiętać o wszystkich 6 zasadach rozmowy w związku.
7. Unikajmy ranienia emocjonalnego. Nie odnośmy się do spraw, na które nasz współmałżonek nie ma wpływu lub o których wiemy, że zawsze wspomnienie o nich go rani (np. cechy fizyczne, ułomności, rodzina, wydarzenia z przeszłości).
8. Mówmy zarówno o rzeczach pozytywnych, jak i negatywnych. Mówmy o rzeczach do zmiany, czy do naprawy, ale zawsze w kontekście tego wszystkiego co jest dobre i za co można być wdzięcznym. Nie zapominajmy o Kanapce motywacyjnej.
9. Bądźmy wrażliwi i otwarci. Starajmy się zrozumieć drugą stronę, jej potrzeby, uczucia, motywy postępowania, a nie starajmy się jej zmieniać. Wykazujmy dobrą wolę i cierpliwość.
10. Zróbmy postanowienia, zobowiązania na najbliższą przyszłość. Dążmy do wspólnych rozwiązań.

Nie jest to może na początku najprostsze, ale mamy nadzieję, że wszystko przyjdzie z czasem.

S.Covey "7 nawyków szczęśliwej rodziny", 2003
J.Pulikowski "Ewa czuje inaczej", 2001

POWIĄZANE POSTY:
FUKO pomoże Ci zdziałać cuda
​Kłótnia doskonała